कविता

कविता

उनी,

घर छेउको मनमोहक सिमसार बिर्सेर​

नैनीतालमा रमाउँछीन​

किर्तिपुर र धुलिखेलका विश्वविध्यालय बिर्सेर​

अष्ट्रेलिया र अमेरिका धाउछीन​

अनि,

राष्ट्रिय ध्वजाबाह्क लत्याएर​

सरर.. र.. र… निजि विमानमा सयर गर्छिन ।

तैपनि,

राष्ट्रियवादको कोरा वकालत गर्न छाड्दिनन्

र, वकमफुस्रे भाषणहरूमा,

मधेश र पाहड  बिच खाल्डो खन्छिन्

धोति र टोपी  बिच युद्ध छेड्छिन्

काला र गोरा  बिच दक्षिणवाद र उत्तरवादका  विल्ला भिडाउछिन्

दुर क्षितिजको दर्शकदिर्घामा म​,

भिजेको मुसा झैँ

खुसुक्क उनको भाषण मनन गर्छु

चिसिएको मनले

लुसुक्क उनको शाषण सहन गर्छु

अनि रितिएको पेटले

सुटुक्क उनको रासन सेवन गर्छु

त्यहि भएर​,

कथित राष्ट्रियवादले आज मलाई

रङहरूको पर्वमा बेरङ बनायो

रातमा फुलेर बिहानिपख झर्ने पारीजात बनायो

र

गुन गुन गरिरहने झुल बाहिरको मछड बनायो ॥॥॥